Ellie Papadopoulou – Fine Artist
Η Έλλη Φανή Παπαδοπούλου γεννήθηκε στις 3 Αυγούστου 1994 στο Μόντρεαλ του Καναδα. Η γέννηση της υπήρξε πρόωρη με αποτέλεσμα την ελλειπή όραση απο το αριστερό της μάτι. Οι χρόνιες προσπάθειες επανάκτησης της όρασης απέβησαν άκαραπες. Συνέπεια αυτής της σωματικής αδυναμίας, αποτέλεσε η δυσχερής αντίληψη του χώρου, των διαστάσεων, της συμμετρίας, ιδιότητες μάλλον σημαντικές για έναν καλλιτέχνη. Αγαπώντας μολαταύτα, την ζωγραφική απο νεαρή ηλικία στράφηκε στην αφηρημένη εικαστική δημιουργία ως τρόπο έκφρασης. Ως παιδί μιας γενιάς που ζυμώθηκε με την -μεταξύ άλλων- οικονομική κρίση επέλεξε επαγγελματικά την λύση που φάνταζε ” ευλογη “, ” πρακτική “, ” γεωμετρικά λογική ” . Σπούδασε στην Νομική Σχολή Αθηνών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου διατηρώντας άσβεστη ομως την αγάπη για την Τέχνη.
Tattoo Painting
Περιγραφή έργου και διαστάσεις:
Ακρυλικά χρώματα,Σινική Μελάνη (Mixed Media, Acrylic pour painting method) σε καμβά 50Χ60cm.
Κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του μια ιστορία. Άλλες φορές την μοιράζεται κι αν κάποτε δεν μπορεί, ίσως την ζωγραφίζει. Μια τέτοια εικαστική αφήγηση είναι και το τατουαζ. Στην Πολυνησιακή διάλεκτο η λέξη «Τα» σημαίνει σχέδιο και «Ατουάζ» δηλώνει «αυτόν που δίνει πνοή στα πλάσματα της γης»! Στην Νέα Ζηλανδία, τα τατουαζ “ta moko” ως κομματι της πολιτισμικής παράδοσης, θεωρείται οτι αντανακλούν την οικογενειακη κληρονομιά και το κοινωνικο κυρος.
Παράλληλα, πιστευεται οτι ο αποδέκτης αυτού του τατουαζ επισκέπτεται μια πνευματική σφαίρα στην οποία έχει την δυνατότητα να συναντήσει τους προγόνους του. Αντιπροσωπευει λοιπόν την επουλωση, τον προβληματισμό, την δύναμη, την ταυτότητα. Αυτό το “μεταβατικό ταξίδι” στα μύχια της συνείδησης και της κοσμολογίας που προσφέρει το τατουάζ, με έκανε να φανταστώ έναν ζωγραφικό ζωτικό χώρο άναρχο, αντιφατικό, πολυμορφικό, αέναο. Μια συμπαντική “τρύπα” συμβολική της πορείας του ανθρώπου απο την άγνοια στην γνώση,την αρχή και το τέλος. Τα χρώματα που κυρίως χρησιμοποίησα είναι το λευκό και το μαύρο. Το λευκό μηρυκάζει μέσα του όλα τα χρώματα, αντανακλώντας φως και “ζωή”. Το μαύρο τα καταπνίγει στο διάβα του εμφορούμενο το σκοτάδι, τον “θάνατο”. Ο συνδυασμός τους αποδίδει αρμονία, ισορροπία. Ταυτόχρονα, αντίθεση και μάχη.
0